The art of the period

Table of Contents

Post-Byzantine art

Τhe fall of the Byzantine Empire in 1453 inaugurated a new artistic period in Greece. The art of the new era preserved many characteristics from the Byzantine Period and thus it was called by historians ” Post-Byzantine “. It survived until the beginning of the 19th century, especially in areas such as Macedonia, that were not included in the Greek State during its establishment. Post-Byzantine Art mainly includes the architecture of Orthodox churches along with their wall paintings, wood carvings, stone carvings and portable icons. Religious painting was the core of post-Byzantine art, which continued to be conservative regarding its style, as it was based on the Byzantine tradition, at least until the middle of the 18th century. Important, however, during the same period was the flourishing of secular art, which bears the techniques of church decoration but is enriched by Ottoman art and the local folk art of each region. Gradually, the artistic developments of Europe began to influence Greek painters and commissioners, especially those who travelled to Central and Western Europe. Through trade, many new elements began to make their way into both the religious and secular art of the period. New iconographic themes, innovative techniques and new materials gradually gave artists greater freedom, helping them to overcome the strict rules of Byzantine tradition and paving the way for a new art inspired by the ideas of the Modern Greek Enlightenment.

Folk art

During the post-Byzantine period, many Christians who lived under the Ottoman rule in the Greek area, tried to protect themselves from continuous and repeated attacks. Therefore, they chose to live in isolated areas in order to be more secure. Whilst trying to survive under these conditions, they also tried to preserve their unique cultural characteristics such as their language, manners and customs. Thus, they inevitably created myths, symbols, ceremonies, superstitions, traditions and folklore elements that were expressed through literature, poetry, music and folk art.

During the post-Byzantine period, many Christians who lived in Greece under Ottoman rule tried to protect themselves from the raids of bandits. They had therefore chosen to settle in areas where they could live in isolation but more safely. Apart from trying to survive under these conditions, they also tried to preserve their cultural elements such as their language, customs and traditions. For this reason, they inevitably created beliefs, symbols, rituals, superstitions and various traditions expressed through folklore elements such as oral literature (poetry), music and folk art.

Folk art was rooted in a long artistic tradition. However, the way of life of the people of that time and their harmonious relationship with nature, together with their isolation and concentration in closed and remote geographical areas (mountainous and lowland villages or islands), led to the flourishing of folk art as people became increasingly involved in it in their daily lives. Folk art was the result of a collective aesthetic perception. Its works were household utensils made of various materials (wood, clay, copper or iron), gold and silver jewellery, but also woven textiles, embroidery, lace and many other items. The creators of such artifacts were mostly experienced and self-taught craftsmen. These artisans lived in the countryside and created a great number of necessary everyday objects (from houseware, clothing and tools, to musical instruments and decorative items), emphasizing both on the functional and aesthetic aspect of their creations.

The painting of Christians during the period of the Ottoman conquest

As early as the 17th century, the various conflicts with European states, piracy in the Aegean and the increasing rebellions of Christians caused political tensions inside and outside the Ottoman Empire. These tensions forced the Empire to generally pursue a lenient policy towards those non-Muslims who inhabited its territory. Greek Christians were now able to assume offices and high government positions, as well as control the trade of the eastern Mediterranean. Thus, in the 18th century, the great commercial activity and the increase in the production of goods brought the Greeks great economic and social prosperity, which in turn contributed to the intellectual development of the people and the flourishing of art and letters.

Under these circumstances, more and more Greek merchants travelled and settled in the 18th century in major European cities, in Venice, Vienna, Marseilles, Moscow, Leipzig and elsewhere. Thus began the emergence of a new class of Christian Ottoman subjects with considerable geographical mobility and bourgeois characteristics. When they returned to their homeland, they brought with them much of the new ideas, objects and intellectual wealth they brought with them from Europe. Their high standard of living, their cosmopolitan lifestyle and their taste in art and letters are reflected in the luxurious houses they build on their return, in Epirus, Mytilene, Thessaly (in Ampelakia and Pelion) and in the rich mansions of Macedonia in Veria, Kastoria, Kozani and Siatista.

It was precisely during this period that the movement of the Modern Greek Enlightenment developed, aiming at the spiritual regeneration of the people through the transference of the ideas of the enlightened West and with the ultimate goal of the nation’s freedom.

At the same time, the transmission of ideas from the West contributed to the renewal of the art of the Ottoman Greeks, who gradually oriented themselves towards new styles and repertoirs, in an attempt to incorporate elements of European Baroque and Rococo.

Experienced craftsmen and popular painters contributed with their art to the construction of the imposing mansions and their rich interior decoration. Thus, the decoration of the mansions, mainly of the 18th but also of the 19th century, became the principal aspect of post-Byzantine secular painting. Impressive frescoes decorate the walls of mansions in Epirus, Thessaly and Macedonia. The painters of this period spread colors, designs and patterns on large surfaces, drawing many themes from European engravings and etchings and then enriching them with their imagination, inspiration and mastery, making them unique. Landscapes, representations of cities (mainly Constantinople), but also mythological and historical themes find their place on the walls of the mansions.

Find a concise bibliography on the art of the period

Glossary

  • Αναγκαίο (Anangheo): the toilet of the mansion, which projects from the building
  • Ανώι (Anoi): the second floor/ the upper floor hall
  • Βιτρό(Vitraux): stained glass window
  • Διάδρομος(Diadromos): thick, elongated wooden beam used to secure the main door of the house
  • Εμπατή(Empati): paved inner courtyard of the ground floor
  • Ηλιακός (Iliakos): free space on the first floor (mezzanine), between the north rooms. It is lit by two or three windows and serves as a reception area during the festive season.
  • Κατώι (katoi): semi-underground cellar where the wine barrels, utensils and food were kept.
  • Καφέ οντάς ή μπας οντάς (café odas /bash odas): luxurious summer room
  • Mιντέρια (minderia): low, L-shaped wooden divans that occupy the three sides of the room
  • Μεσάντρα (Mesantra): large built-in wardrobe for bedding and clothes. Sometimes they also served as vaults
  • Μεσιά (Messia):. see Empati
  • Μπαγδατί (Bagdati): partition or roof made of thin wooden bars coated with lime mortar
  • Ντηλιακός (Ntiliakos): see Iliakos
  • Ομφαλός ή νουφαλός(omphalos or nouphalos): the centre of the decorated ceiling. Its construction may be square or polygonal and may be either at the same level as the ceiling or recessed
  • Χειμωνιάτικος οντάς (cheimoniatikos odas): the first-floor room where families lived in winter
  • Πουστάβι (Pustavi): grape press
  • Σαχνισί (Shahnisi): wooden projection on the second floor of the mansion. It is supported on wooden beams and protrudes from the ground floor.
  • Σκαλιστήρι (skalistiri): a narrow long iron bar tied to the front door of the mansion which also served as a bell
  • Τσατμάς (Tschatmas): a thin wall of beams, the gaps between which are filled with bricks or braided reeds filled with mud and covered with plaster.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, οντάς, λιθανάγλυφος διάκοσμος του τζακιού: Ρόδακες και φυτικά μοτίβα.
Αρχοντικό της Πούλκως, μεσοπάτωμα, χειμωνιάτικος οντάς, διακόσμησης ξύλινης επένδυσης: Απεικόνιση κτηρίου με καμπαναριό και πύργο, πιθανώς μοναστηριού.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Λεπτομέρεια από την τοιχογραφία της Κωνσταντινούπολης: Δράκοντας.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, οντάς, γύψινος διάκοσμος του τζακιού: Δικέφαλοι αετοί.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, οντάς με τζάκι: Λεπτομέρεια από κεραμικό πλακίδιο του τζακιού με απεικόνιση πόλης με σταυρούς.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, οντάς, διακόσμησης ξύλινης επένδυσης: Απεικόνιση οθωμανικού αγγείου.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Λεπτομέρεια από την τοιχογραφία της Κωνσταντινούπολης: Εξαπτέρυγο.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Τοιχογραφίες λουλουδιών και φρούτων με γύψινες λεπτομέρειες.
Αρχοντικό της Πούλκως, λεπτομέρεια από τις εξωτερικές τοιχογραφίες στην πλάγια όψη του αρχοντικού: Διακοσμητικά μοτίβα, καράβι και επιγραφή με τη χρονολογία 1759.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, οντάς, η ζωγραφική διακόσμηση ξύλινης επένδυσης πριν τις εργασίες συντήρησης του αρχοντικού.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, λεπτομέρεια ξύλινης επένδυσης (φαρσώματος): Λουλούδια.
Αρχοντικό της Πούλκως, γενική άποψη του καλού οντά στον όροφο.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, λεπτομέρεια από την τοιχογραφία με παράσταση πόλης (πιθανώς της Κωνσταντινούπολης): Ιστιοφόρο καράβι και ψάρια.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, λεπτομέρεια από την τοιχογραφία με παράσταση πόλης (πιθανώς της Κωνσταντινούπολης): Κήπος με περίβολο και άμαξες με άλογα.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Λεπτομέρεια από την τοιχογραφία με παράσταση πόλης (πιθανώς της Κωνσταντινούπολης). Πάνω από την πόλη δυο φτερωτοί δράκοντες, χερουβείμ και ρασοφόρος άνδρας με σταυρό. Η παράσταση βασίζεται σε χαλκογραφία με παράσταση της Μονής Βατοπεδίου.
Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής Σιάτιστας, χαλκογραφία τυπωμένη σε ύφασμα με παράσταση της Μονής Βατοπεδίου.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, τοιχογραφίες με γύψινες λεπτομέρειες: διακοσμητικό πλαίσιο με λουλούδια.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, λεπτομέρεια ξύλινης επένδυσης (φαρσώματος): Παράσταση καρπουζιού με μαχαίρι.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, λεπτομέρεια ξύλινης επένδυσης (φαρσώματος): Παράσταση ροδιού.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, λεπτομέρεια τοιχογραφίας: Παράσταση καμπαναριού με ρολόι.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, διακοσμητικά μοτίβα σε μεσάντρα.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Γύψινος διάκοσμος του τζακιού, άνθη σε βάζα, φαναράκια και δικέφαλοι αετοί.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, λεπτομέρεια ξύλινης επένδυσης: Βάζο με άνθη και σπίτια σε μικρή κλίμακα.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, τοιχογραφίες με γύψινες λεπτομέρειες: διακοσμητικό πλαίσιο με ρόδια και βάζα με λουλούδια και φρούτα.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς, τοιχογραφίες με γύψινες λεπτομέρειες: βάζα με λουλούδια.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, οντάς με τζάκι: Τζάκι με γύψινη διακόσμηση και εφυαλωμένα κεραμικά πλακίδια.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος: Εικονοστάσι πλαισιωμένο από φυτικό διάκοσμο.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Φεγγίτες (βιτρό) με πολύχρωμα μοτίβα, σταυρούς ή δικέφαλους αετούς και φυτική διακόσμηση.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Φεγγίτης (βιτρό) με πολύχρωμα φυτικά και ανθικά μοτίβα (λεπτομέρεια).
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: «Ομφαλός» οροφής με εννέα ρόδακες απ’ όπου προεξέχουν ολόγλυφα ξύλινα ρόδια, πλαισιωμένος από διακοσμητικές ταινίες με κτήρια και σχηματοποιημένα φυτικά μοτίβα.
Αρχοντικό της Πούλκως, μεσοπάτωμα, χειμωνιάτικος οντάς, λεπτομέρεια ξύλινης επένδυσης (φαρσώματος): Παράσταση βάζου με άνθη πάνω σε έπιπλο. Δεξιά μελανοδοχείο, κερί, ψαλίδι κεριών (κηροσβέστης), αριστερά ρολόι τσέπης.
Αρχοντικό της Πούλκως, οντάς με τζάκι, λεπτομέρεια ξύλινης επένδυσης: Βάζο με άνθη και φρούτα.
Αρχοντικό της Πούλκως, οντάς με τζάκι, λεπτομέρεια ξύλινης επένδυσης: Βάζο με άνθη με δύο ανθισμένα δέντρα και ζώνες με ανθοστήλες..
Αρχοντικό της Πούλκως, ξυλόγλυπτη και γραπτή διακόσμηση μεσάντρας.
Αρχοντικό της Πούλκως, διακόσμηση της σκάλας προς τον όροφο.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Λεπτομέρεια από τον γύψινο διάκοσμο του τζακιού, άνθη σε βάζα.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, σάλα: μιντέρι (χαμηλό ξύλινο μη κινητό ντιβάνι).
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, δωμάτιο με τζάκι: διακοσμημένη μουσάντρα (εντοιχισμένη ντουλάπα)
Αρχοντικό της Πούλκως, γενική άποψη της κεντρικής σάλας του ορόφου.
Αρχοντικό της Πούλκως, Διακοσμήσεις στη σκάλα που οδηγεί από τη μεσιά στον όροφο.
Αρχοντικό της Πούλκως, όροφος, καλός οντάς: Γύψινος διάκοσμος του τζακιού, άνθη σε βάζα, φαναράκια και δικέφαλοι αετοί.
Αρχοντικό της Πούλκως, Το τζάκι στο βοηθητικό δωμάτιο του μεσοπατώματος.
Αρχοντικό της Πούλκως, Η σκάλα που οδηγεί από τη μεσιά στο μεσοπάτωμα.
Αρχοντικό της Πούλκως, Το κατώι του αρχοντικού.
Αρχοντικό της Πούλκως, Γενική άποψη του «μαγαζιού».
Αρχοντικό της Πούλκως, Γενική άποψη της πλακοστρωμένης εσωτερικής αυλής (μεσιά ή εμπατή)
Αρχοντικό της Πούλκως, Τα ξύλινα δοκάρια στήριξης ενός σαχνισιού.
Αρχοντικό της Πούλκως, Πλάγια όψη ενός σαχνισιού.
Αρχοντικό της Πούλκως, Η κεντρική είσοδος του αρχοντικού.
Αρχοντικό της Πούλκως, Κατά τις εργασίες ανακατασκευής του αρχοντικού αποκαλύφθηκαν τα υλικά κατασκευής των τοίχων του ορόφου του αρχοντικού.
Αρχοντικό της Πούλκως, Αυλόγυρος με ψηλό μαντρότοιχο και η αυλόθυρα του αρχοντικού
Γενική άποψη του Αρχοντικού Μανούση, γνωστού και ως Αρχοντικού Δούκα Τζάτζα στη Σιάτιστα
Γενική άποψη του Αρχοντικού της Κυρα-Σανούκως στη Σιάτιστα
Γενική άποψη του Αρχοντικού Τζουρά στη Σιάτιστα
Γενική άποψη του Αρχοντικού της Πούλκως στη Σιάτιστα
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Κεφάλια με πολύχρωμα καπέλα (πιθανώς ανάμνηση των νεκρών της αποτυχημένης επανάστασης της Φρανκφούρτης το 1833). Λεπτομέρεια από την παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Έφιπποι στρατιώτες και κυρίες σε γέφυρα Λεπτομέρεια από την παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Κτήρια της πόλης με σταυρούς και ημισελήνους στις στέγες. Λεπτομέρεια από την παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Γέφυρα με στρατιώτες. Λεπτομέρεια από την παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Η επιγραφή FRANKFURT AM MAΥN. Λεπτομέρεια από την παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν, λεπτομέρεια με καράβια και ψάρια.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν, λεπτομέρεια με τμήμα της πόλης, γέφυρα, πλεούμενα, ψάρια και πουλιά.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Ψάρι στον ποταμό Μάιν. Λεπτομέρεια από την παράσταση της Φρανκφούρτης.
Η πρώτη σελίδα από το πρώτο φύλλο της εφημερίδας Ζέφυρος του Ίστρου (30/8/1841) που εκδίδει ο Δημήτριος Αργυριάδης στο Βουκουρέστι. [Πηγή φωτογραφίας: Καλλιόπη Μπόντα].
Το κατεστραμμένο σήμερα Ηρωελεγείο πάνω από το τζάκι του κεντρικού δωματίου του αρχοντικού Αργυριάδη σε μεταγραφή του Νικολάου Μουτσόπουλου. Σε μετάφραση του Θωμά Γαβρηλίδη, που δημοσιεύεται από την Καλλιόπη Μπόντα, το ηρωελεγείο έλεγε τα ακόλουθα: «Οι σπιτικοί. Ηρωελεγείον / Αν βέβαια κάποιος καταθέτει μικρά πάνω σε κάτι μικρό / Και αυτό (το μικρό) θα γίνει μεγάλο, εύχομαι να είναι κάπως έτσι. / Ζω αυτάρκης μαζί με τις κυρίες μου αν και είναι δύο / Μέρα με τη μέρα περνώντας χωρίς προβλήματα. / 1846 Δεκεμβρίου 16 Δ. Αργυριάδης»
Φωτογραφία του τζακιού του κεντρικού δωματίου του ορόφου του Αρχοντικού Αργυριάδη πριν από την καταστροφή του. Η φωτογραφία ανήκει στο αρχείο του Νικολάου Μουτσόπουλου.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), όροφος, καλός οντάς, τοιχογραφία: Σωζόμενο τμήμα της παράστασης της Κωνσταντινούπολης και διακοσμητικό μοτίβο με άνθη και φρούτα.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), όροφος, καλός οντάς, τοιχογραφία: Παράσταση κλεισμένων παραθυρόφυλλων με διακοσμητικά μοτίβα.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), όροφος, διάδρομος, τοιχογραφία: Λεπτομέρεια από την παράσταση της υδρογείου. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η Αυστραλία στον συγκεκριμένο χάρτη ονομάζεται ακόμα Νέα Ολλανδία.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), όροφος, διάδρομος, τοιχογραφία: Παράσταση αυστριακού ουσάρου (έφιππου στρατιώτη). Διακρίνεται η επιγραφή: Le Houssare d’ Autriche (ο ουσάρος της Αυστρίας).
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου, τοιχογραφία: Λεπτομέρεια από την παράσταση του Βασιλιά Όθωνα Α΄ της Ελλάδας σε κήπο. Το κτήριο πιθανώς απεικονίζει παλάτι με κιονοστήρικτες στοές και κήπο.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου, τοιχογραφία: Ο Βασιλιάς Όθων Α΄ της Ελλάδας σε κήπο με αρχιτεκτονήματα.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου, τοιχογραφία: Ο Βασιλιάς Όθων Α΄ της Ελλάδας (εικονίζεται δύο φορές) σε κήπο με αρχιτεκτονήματα. Στο κάτω μέρος της παράστασης εικονίζονται δυο ημικύκλια με γεωμετρικά μοτίβα.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου: Μαρμάρινος νεροχύτης με εγχάρακτη διακόσμηση.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου: Μαρμάρινος νεροχύτης με εγχάρακτη διακόσμηση κάτω από παράθυρο και εσοχή τζακιού.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς: Ξύλινος «ομφαλός» (κεντρική σύνθεση) της οροφής του δωματίου με πολύχρωμη ζωγραφιστή διακόσμηση λουλουδιών.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν (λεπτομέρεια). Η τοιχογραφία του αρχοντικού βασίζεται σε χαλκογραφία του Johann Friedrich Probst με το ίδιο θέμα.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν. Η τοιχογραφία του αρχοντικού βασίζεται σε χαλκογραφία του Johann Friedrich Probst με το ίδιο θέμα.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), κεντρικός χώρος ισογείου, τοιχογραφία: Δύο καντήλια και ανάμεσά τους η χρονολογία τοιχογράφησης του αρχοντικού (1844).
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), κεντρικός χώρος ισογείου, τοιχογραφία: Λεπτομέρεια από παράσταση εκκλησίας με άγγελο στην στέγη του.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), κεντρικός χώρος ισογείου, τοιχογραφία: Παράσταση εκκλησίας με άγγελο στην στέγη του. Διακρίνεται η επιγραφή S. Giovanni (Πιθανώς να εικονίζεται εκκλησία της Ρώμης, ενδεχομένως ο Άγιος Ιωάννης του Λατερανού ή η Santa Maria Maggiore).
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), κεντρικός χώρος ισογείου, τοιχογραφία: Διακοσμητικό πλαίσιο με άνθη και ανθοδοχείο.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), κεντρικός χώρος ισογείου, τοιχογραφία: Τοπίο με στρουθοκαμήλους και πουλιά.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), κεντρικός χώρος ισογείου, τοιχογραφία: Ο Βασιλιάς Όθων Α΄ της Ελλάδας.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), κεντρικός χώρος ισογείου, τοιχογραφία: Ο Ρήγας Βελεστινλής.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), εξωτερική όψη του αρχοντικού: Εξωτερικές τοιχογραφίες στον όροφο του αρχοντικού. Διακρίνεται στο κέντρο η επιγραφή με τη χρονολογία τοιχογράφησης του αρχοντικού (1844).
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), εξωτερική όψη του αρχοντικού.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου, τοιχογραφία: Λεπτομέρεια ανδρικής μορφής με οθωμανική φορεσιά.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν, λεπτομέρεια με τμήμα της πόλης, γέφυρα, πλεούμενα, ψάρια και πουλιά. Ενύπωση προκαλεί το μεγάλο ιστιοφόρο που φέρει μεγάλο κανόνι.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), όροφος, καλός οντάς, τοιχογραφία: Σωζόμενο τμήμα της απράστασης της Κωνσταντινούπολης και διακοσμητικό μοτίβο με άνθη και φρούτα.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), όροφος, διάδρομος, τοιχογραφία: Παράσταση αυστριακού ουσάρου (έφιππου στρατιώτη). Διακρίνεται η επιγραφή: Le Houssare d’ Autriche (ο ουσάρος της Αυστρίας).
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου, τοιχογραφία: Ο έφιππος τσάρος Νικόλαος Α΄.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), ισόγειο, καλός οντάς, τοιχογραφία: Παράσταση της Φρανκφούρτης στον ποταμό Μάιν (λεπτομέρεια). Η τοιχογραφία του αρχοντικού βασίζεται σε χαλκογραφία του Johann Friedrich Probst με το ίδιο θέμα.
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου, τοιχογραφία: Ο Βασιλιάς Όθων Α΄ της Ελλάδας σε κήπο (λεπτομέρεια).
Αρχοντικό Αργυριάδη (Μαλιόγκα), δωμάτιο ισογείου, τοιχογραφία: Ο Βασιλιάς Όθων Α΄ της Ελλάδας σε κήπο (λεπτομέρεια).